Η φθορίωση των δοντιών είναι μια θεραπεία που κυρίως εφαρμόζεται κατά την παιδική ηλικία για την προστασία των ευαίσθητων παιδικών δοντιών. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη θεραπεία μεταξύ 6 και 15 ετών, την περίοδο δηλαδή που σχηματίζονται και ανατέλουν τα μόνιμα δόντια.
Χρησιμοποιείται όμως και σε ενήλικες, κυρίως σε άτομα που αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο τερηδόνας ή πρόβλημα υπερευαισθησίας. Η συνηθέστερη περίπτωση χρήσης της φθορίωσης στους ενήλικες αφορά σε δόντια με εκτεθιμένο τμήμα της ρίζας λόγω υφίζησης των ούλων. Η ρίζα του δοντιού καλύπτεται απο οστείνη που είναι λεπτότερη και όχι τόσο σκληρή όσο η αδαμαντίνη, με συνέπεια να είναι πιο επιρρεπής σε τερηδονισμό ή σε αποτριβές που προκαλούν υπερευαισθησία. Η τοπική φθορίωση βοηθά στην ενίσχυση αυτής της περιοχής μειώνοντας τα συμπτώματα της ευαισθησίας καθώς και τον κίνδυνο τερηδόνας.